Social Icons

Monday, January 10, 2011

Mega Special : Ζombie Holocaust: From The Grave And Beyond....Tαξίδι στη σαπισμένη σάρκα Intro...


Ομολογώ πως είμαι ένοχος. Ναι το ομολογώ. Δεν φταίω εγώ, ο George Romero φταίει γιατί αυτός ο χοντρός κύριος με τα πατομπούκαλα με έκανε να πάθω μανία με τις zombie-movies. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να ήμουν γύρω στα 10 χρόνια μου όταν διαβάζοντας την "Ραδιοτηλεόραση" το μάτι μου έπεσε στο πρόγραμμα του ANT-1 ο οποίος θα έπαιζε στις 3.40 το βράδι μια ταινία με το όνομα "H Nυχτα των Ζωντανών Νεκρών". Αυτό ήταν! Δεν υπήρχε περίπτωση να την χάσω...Πίστευα μόνο και μόνο από τον τίτλο πως θα είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί και πιστέψτε με είχα δει τα άπαντα από Παρασκευή και 13 και Nightmare on Elm Street σαν κάθε μπόμπιρας που σέβεται τον εαυτό του. Κάτι μέσα μου είπε "Δεν πρέπει να το χάσεις...Ζωντανοί-νεκροί λέει, πρέπει να είναι καλό!". Οπλίστηκα λοιπόν με όση δύναμη μου είχε απομείνει ώστε να παραμείνω ξύπνιος και να κάνω ταυτόχρονα το πρώτο μου ξενύχτι για μια ταινία...Η εμπειρία ήταν μαγική...Πραγματικά ένιωσα όπως ένιωσαν όσοι είδαν το μακρινό 1968 το "Night Of The Living Dead"...Ήταν η πρώτη φορά που είδα ταινία με zombie και έπρεπε άμεσα να βρω και άλλες για να ταίσω το νέο διαστροφικό μου γούστο...Όπως είναι λοιπόν λογικό αυτή η μανία με διακατέχει ως σήμερα με αποτέλεσμα να έχω καεί από την πολύ σαπισμένη σάρκα που έχουν δει τα ματάκια μου και έτσι είπα να σας κάνω αυτό το μεγάλο αφιέρωμα στους νεκροζώντανους φίλους μας που πεινάνε για ανθρώπινη σάρκα.



Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...και όταν λέμε από την αρχή εννοώ κυριολεκτικά από την αρχή. 

Ο όρος "Zombie" κάποτε δεν είχε την ίδια σημασία που έχει σήμερα...η οποία είναι πως κάποιος πεθαμένος και θαμμένος έξι μέτρα κάτω από τη γη, αρχίζει να περπατάει ανάμεσα μας και να κατασπαράζει τους ζωντανούς. Ο αρχικός όρος του "zombie" είναι κατά την αφρικανική θρησκεία του Voodoo, ο άνθρωπος που ελέγχεται πλήρως από έναν πανίσχυρο μάγο ο οποίος τον χρησιμοποιεί για να κάνει διάφορες δουλειές (συνήθως εργάτης σε φυτείες). Και εξηγώ...Πολλοί θα πουν πως το Zombie κατά την Voodoo θρησκεία αφορά έναν πεθαμένο που τον ανέστησε ο μάγος και τον χρησιμοποιεί, αλλά αυτό είναι η μισή αλήθεια. Η ολόκληρη αλήθεια είναι η εξής. Ας υποθέσουμε ότι είμαι ένας Voodoo priest και θέλω να κάνω σκλάβο μου τον τύπο που βγαίνει στο Cinemad ώστε να γλυτώσουν τα αυτιά μου και τα μάτια μου. Ε αφού λοιπόν χρησιμοποιήσω μια μείξη ορισμένων υλικών εκ των οποίων τα δύο βασικά είναι τα tetrodotoxin και το datura και τα πασάρω στο θύμα μου αυτός θα φαίνεται πως είναι νεκρός καθώς θα έχει όλα τα συμπτώματα του νεκρού. Φυσικά θα τον θάψουν και εγώ θα πάω μετά να τον ξεθάψω και θα τον πάρω μαζί μου. Το μυαλό του θα χει γίνει πελτές όταν συνέλθει από την δόση και έτσι θα τον ελέγχω και με χαρά θα τον βάζω να καθαρίζει τα τασάκια με τα αποτσίγαρα στο γραφείο μου. Συμπέρασμα...Το Zombie κατά την θρησκεία Voodoo μπορεί  θεωρητικά να είναι ο πεθαμένος που τον ανέστησε ο μάγος, αλλά στη πράξη είναι κάποιος που έπεσε σε κώμα, έδειχνε νεκρός, θάφτηκε ως νεκρός και ξαφνικά τον μαζεύει ο μάγος και τον κάνει σκλάβο του μιας και το μυαλό του είναι πελτές. Αν δεν βγάλατε νόημα δεν φταίω...Ψάξτε και λίγακι μόνοι σας. Anyway...Υπό το πρίσμα του μάγου που μετατρέπει ανθρώπους σε Zombie γυρίστηκαν οι πρώτες ταινίες του είδους, ενώ πολλά χρόνια αργότερα ο πατομπούκαλος George Romero πέταξε τα πάντα από τον όρο Zombie και τον ξαναδημιούργησε ως τον πεθαμένο που λόγω ενός παράξενου γεγονότος επιστρέφει στη ζωή ως σαρκοβόρο κτήνος που θέλει να ικανοποιήσει τη πείνα του τρώγοντας τους ζωντανούς...


Ας περάσουμε όμως στο ψωμί της υπόθεσης...

Πολλοί θα πουν πως η πρώτη ταινία που περιείχε Zombie είναι το White Zombie (1932) με τον Bella Lugosi, ενώ άλλοι θα πουν πως το Cabinet Of Dr. Caligari (1920) ήταν το πρώτο καθώς είχε κάποια στοιχεία. Εγώ είμαι αυτή την φορά με τους πολλούς γιατί το White Zombie είναι πιο ξεκάθαρο και φυσικά το δείχνει και με τον τίτλο του. Στην συνέχεια ακολούθησαν και άλλες παρόμοιες ταινίες όπως τα Revolt of the Zombies (1936), King of the Zombies (1941), Revenge of the Zombies (1943), The Plague of the Zombies (1966) με το τελευταίο να είναι ένα προσωπικό μου αγαπημένο καθώς είναι η μοναδική ταινία του είδους που προέρχεται από τα θρυλικά στούντιο της Hammer Films. Μέχρι το 1966 λοιπόν όλα ήταν "βαρετά" στον πλανήτη Zombie καθώς κανείς δεν σκέφτηκε να τα παρουσιάσει όπως τα παρουσίασε ο Romero δύο χρόνια αργότερα...Όμως πριν ο George από το ταπεινό Pittsburg κάνει το μεγάλο μπαμ, προηγήθηκε ένα γεγονός το οποίο για εμένα ήταν το βασικό και σίγουρα αποτέλεσε την σπίθα στο μυαλό του Romero...Η ταινία The Last Man on Earth το οποίο βασίζεται στο βιβλίο του (Ι am Legend του 1954) στο οποίο μια παγκόσμια επιδημία αφήνει τον ήρωα ολομόναχο ανάμεσα σε απέθαντα βαμπιροειδή όντα...που διψάνε για αίμα. Ο Romero λοιπόν πάντρεψε τον όρο zombie με την δίψα για αίμα των βαμπιροειδών και έτσι φτάσαμε στο ο όρος "Zombie" να σημαίνει "Aνεστημένος νεκρός που για να τραφεί τρώει τους ζωντανούς". Απο το 1968 λοιπόν και μετά η λέξη Zombie έγινε συνώνυμη του bloodbath στη μεγάλη οθόνη δημιουργώντας ένα νέο είδος ταινιών horror.



Αφού λοιπόν φτάσαμε στη γέννηση του modern zombie θα σας παρουσιάσω λοιπόν αρκετές ταινίες ώστε να ξεκινήσετε το ταξίδι σας στο κόσμο των ζωντανών νεκρών...Στο επόμενο post λοιπόν θα ξεκινήσουμε με την αγία τριλογία (Νight, Dawn, Day...of the dead) και μαζί τους θα σας παρουσιάσω άλλες αξιόλογες ταινίες του είδους σε ένα ταξίδι από το 1968 ως σήμερα...(Φυσικά δεν είναι ανάγκη να σας υπενθυμίσω πως οι ταινίες που θα μπούν μπαίνουν με καθαρά δικά μου προσωπικά κριτήρια)


Υ.Γ: Για περισσότερα όσο αφορά το voodoo και τα zombie σας προτείνω να δείτε το ντοκιμαντέρ του Εξάντα το οποίο είχε προβληθεί από την ΕΡΤ σε αυτό εδώ το λινκ (Ζομπι-Η άγνωστη Αϊτή)

No comments:

Post a Comment